II LO na lekcji Szekspira i historii

7 marca młodzież II Liceum Ogólnokształcącego im. P. Firleja w Lubartowie wzięła udział w wycieczce do Warszawy, zorganizowanej przez Rafała Wrotkowskiego i Adama Sabata.

Najważniejszym punktem programu był spektakl pt. „Burza”, wystawiany w Teatrze Narodowym, będący adaptacją komedii Williama Szekspira o tym samym tytule. Jego pozornie prosta fabuła ukrywała bardzo wiele problemów. Najbardziej poruszająca była kreacja głównego bohatera – Prospera – człowieka inteligentnego, władającego potężną mocą. Był on w stanie kreować otaczającą go rzeczywistość zgodnie ze swoim zamysłem. Ostatecznie okazało się, że jego działania nie przyniosły zamierzonego skutku, a dążąc do celu, zapomniał o tym, co powinno być dla niego najważniejsze… W spektaklu wielokrotnie pojawiał się także motyw walki o władzę, który miał na celu ukazanie, do jakich czynów zdolny jest człowiek pragnący ją zdobyć. Inscenizacja ta wywarła na nas wszystkich niesamowite wrażenie. Wykorzystywała wielkie możliwości Teatru Narodowego, wprowadzając widzów w nastrój grozy towarzyszący tytułowej burzy.

Wycieczka miała także charakter swoistej lekcji historii, którą rozpoczęliśmy od spaceru po Powązkach Wojskowych. Mieliśmy okazję zobaczyć miejsca spoczynku wielu osób zasłużonych dla polskiej historii i kultury. Możliwość odwiedzenia mogił powstańców warszawskich – Alka, Rudego i Zośki – była niezwykle wzruszającym doświadczeniem, które unaoczniło nam, że byli oni kimś więcej niż bohaterami literackimi. Następnie udaliśmy się do Muzeum Katyńskiego, gdzie mieliśmy okazję wysłuchać historii o zbrodni dokonanej w 1940 roku. Oglądaliśmy przedmioty odnalezione przy zamordowanych, ostatnie listy, jakie napisali do swoich bliskich, stanowiące dowody zbrodni. Było to wstrząsające doświadczenie. Każdemu z nas trudno było uwierzyć, że człowiek może być zdolny do takiego okrucieństwa. Jednak mówienie o tych bolesnych wydarzeniach jest dla naszego narodu bardzo ważne. Stanowią one przestrogę dla przyszłych pokoleń, które zachowując je w pamięci, nie dopuszczą do podobnej sytuacji w przyszłości.

Ewa Fiutka, klasa IIc