Walizka pełna życia
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/417591881_873772064553277_8440356301663936363_n.jpg)
Zostały po Nich przedmioty, nazwiska, imiona, daty….czasem…nic po Nich nie pozostało..
Proch…
Kości głęboko zakopane, ukryte pod ziemią, tak ,by nikt…nigdy… nie dowiedział się ,że żyli…
Uczniowie II Liceum Ogólnokształcącego w Lubartowie – pamiętają… o tych, którzy jak oni… chcieli żyć, kochać, pracować, czytać książki , iść do kina, wstawać i każdego ranka cieszyć się na nadchodzący dzień…
Nie ma już tych dni…
Ale są nasze…dzięki Tym, którzy TAM pozostali…
Dzięki Nim każdego ranka możemy planować wieczór…
Będziemy o tym pamiętać….bo dzięki Nim…zakładamy nasze spodnie, bluzy, okulary….i wkładamy do naszych Walizek Życia…
Obyśmy nigdy.. .nie musieli ich nieść i rozpakowywać jak Oni…
…tak uczniowie klasy IIIA z II Liceum Ogólnokształcącego w Lubartowie upamiętnili wszystkie ofiary II wojny światowej ,18 marca 2024 w Muzeum i Miejscu Pamięci w Bełżcu w 82. Rocznicę akcji Reinhardt. W montażu słowno-muzycznym „Walizka pełna życia” w poruszający sposób oddali moment przejścia między światem żywych i umarłych. Do spektaklu uczniowie napisali własne teksty, wiersze , które były kanwą opowieści o człowieku i przedmiotach w obliczu wojny, bólu i cierpienia…
BUTY
„W kordonie strażników, na ziemi szarej,
buty są na nogach…tylko marzeń już brak.
W obóz weszli nasi, w skrytości nocnej
i zabrzmiały buty ludzi prostych, tam gdzie mrok.
W skórze omszałej, na zamarzłej glinie
kroczą Anioły…bez sznurówek i skrzydeł.
Buty – symbol wolności i dawnych dni.
W obozie zgasły jak płomień bez świateł”
Maciej Osior
MARYNARKA
„Wziąłeś ze sobą marynarkę-nic dziwnego.
Podkreśla zalety sylwetki, zakrywa jej wady.
Ponadczasowy element męskiej elegancji.
Ale co zakryje tak wychudzone ciało?
Co ma podkreślać? Skórę przylegającą do kości?
Nie ma w Twoim ciele żadnej elegancji…
Nie ma w Twoim losie żadnej elegancji…”
Michał Ślifirczyk
LUSTRO
„W obozie cisza, lustra skrywają tajemnice…
odbicia ciał i dusz w nich ukryte, jak w kryształowej kropli wody.
W zwierciadle świat odbity, znamiona i trudy życia,
cienie dni krwawych i nocy tajemnicą owianych.
Lustra w obozie świadkami są…lecz mówią tylko w szeptach”
Karol Zybała
Autorami pozostałych tekstów byli : Zofia Jedlińska „Biżuteria”, Natalia Budzyńska „Miś”, Małgorzata Urban „Walizka”, Alicja Sienkiewicz „Zegarek” ,Joanna Skrzypiec „Klucze”, Iza Korgól „Dokumenty”, Katarzyna Drozd „Okulary”, Olaf Oniszczuk- „Czapka” ,Szymon Ozon „Koszula”, Łukasz Szczepaniak „Brzytwa”.
Przejmującą rolę, która wzbudziła w widzach ogromne wzruszenie i wywołała refleksje o przemijaniu ludzkiego życia , odegrał Szymon Grodek, który zaczarował publiczność gestem i ciszą.
To już kolejny spektakl przygotowany w tym miejscu przez uczniów II Liceum Ogólnokształcącego w Lubartowie w reżyserii pani Justyny Świderskiej-Niedobit- nauczycielki języka polskiego.
Opiekunką uczniów była wychowawczyni klasy Małgorzata Milanowska-Jednous.
II LO, foto: Jakub Krupka z klasy 1a
Fotorelacja ze spektaklu – dzięki uprzejmości Ewy Koper z Muzeum w Bełżcu.
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/P1013588-700x525.jpg)
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/P1013589-700x525.jpg)
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/P1013591-700x525.jpg)
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/P1013600-700x525.jpg)
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/P1013618-700x525.jpg)
![](https://www.lubartowiak.com.pl/wp-content/uploads/2024/03/P1013619-700x525.jpg)